Feedback, Feedback en nog meer feedback! Ik loop tegen de muur omhoog. Waarom staat mijn trapmodel stil? Ik denk dat het de vele en grote hoeveelheid feedback is. Volgens het team *Content* mijn ontwikkelteam, moet ik stukken schrappen om eenvoud te zien. Volgens Annemarie mogen er dubbelingen uit. Met deze informatie in mijn hoofd ga ik aan de slag en ik kleed mijn trapmodel stevig uit. Alleen de structuur, de werkelijke draagkracht van het design tonen. Het kost mij moeite om alle verworven kennis, de uren van koppelen en onderbouwen nu te gaan afbreken.
Maar het moet, de eenvoud is de kracht en een uitnodiging voor anderen om in te haken. Maar dit ga ik niet alleen doen. Ik kijk naar het model van de evaluatie matchbox en kijk naar de tweede trap. Het opstellen van een focusgroep. Dit is helaas niet mogelijk in de korte tijd die ik nog heb, maar ik kan wel de experts benaderen los van elkaar en de feedback van hun bij elkaar gebruiken om een betere trapmodel te krijgen. Ook de klas kan ik vragen. Het voordeel van de focusgroep is dat het een groot deel van het evaluatiebord behandeld.
Met dit vereenvoudigde model, wat naar mij idee te naakt is loop ik onder mijn armen naar de docent Nederlandse taal. Ik leg het hem voor en geef enkel een korte uitleg wat er voor hem ligt. Hij raakt enthousiast en begint mee te denken. In plaats van taal technische punten aan te kaarten gaat hij mee in het denkproces, wordt blij en geeft direct aan, ja maar dat gaat mij niet lukken met de tijd die ik heb. Er van uitgaande dat dit model al gaat draaien. Ik stel hem gerust, maar zijn enthousiasme prikkelt mij. Is dit model dan zo eenvoudig van weergave dat iemand, die het nog nooit eerder heeft gezien snapt? Ik loop met deze gedachten in mijn hoofd de kamer van de directeur binnen. Roel Akkerman, onze directeur houdt mij scherp, heeft verstand van het onderwijs en is heeft veel expertise. Ik presenteer hem mijn model en er valt een korte stilte. "groot afdrukken en op de muur hangen", zijn de eerste woorden die hij na de stilte noemt. Hij doorziet het model direct, heeft nog wat vragen en adviseert om de 4 dimensies van burgerschap er bij te benoemen. Wouw, dat geeft mij een boel energie. Hij vraagt ook wat ik er mee ga doen, want hij heeft iemand over de vloer die voor hem iets gaat ontwikkelen voor burgerschap......
Enthousiast als ik ben, loop ik ook nog even bij mijn teamleider binnen. Bij geeft aan uit te kijken naar het herontwerp, een uitgewerkte opdracht die direct inzetbaar is voor onze organisatie. Ik geef hem aan dat ik slechts 1 opdracht ga uitwerken. Dit in verband met de tijd. Mijn teamleider wijst mij op de plannen van de directeur en met zijn informatie loop ik weer het kantoor uit.
Het enige wat mij nog te doen staat is "go to Gemba", wat Japans is voor, ga naar de werkvloer. Met mijn model onder de arm ga ik mijn mentorklas is en presenteer mijn model. Ze hadden er direct een mening over. "Belachelijk, gaan we dat echt krijgen, nee dit is niet de afspraak", een totaal onverwachte reactie, maar goed. Even wachten tot ze bedaard waren. "Meester, krijgen we echt maatschappijleer?". Ik moet mijn lachen bedwingen, want dit had ik niet verwacht. Na 20 minuten discussie was de klas er mee eens dat dit een goed model was en dat zij de vervlechting met Nederlands en burgerschap wel zien zitten. Doen we 2 dingen in 1 keer. Lekker effectief.
Alle feedback is binnen, en de laatste loodjes zijn geweest. Hierbij mijn definitieve herontwerp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten