Vandaag een sessie Lean op locatie gehad. Een training waarbij, wij als medewerkers bewust worden gemaakt op onze invloed op de werkdruk. Tja dat wij werkdruk hebben en dat deze steeds verder aan het stijgen is dat zal voor veel docenten geen onbekend fenomeen zijn. Dat hierdoor de "burn-out", net zo geaccepteerd is als een verkoudheid, dat gaat misschien te ver. Maar dat er iets moet gebeuren aan de werkdruk dat is duidelijk. Dus lean op school. Voor mij geen onbekend vak, want ik geef er nu al een tijdje les in. Maar het leuke van deze bijeenkomst is, dat ik nu met een andere bril naar het leren aan het kijken ben. Overal waar ik kijk is de training flexibel, maar gestandaardiseerd met verschillende tools. Tot zelfs de muziek aan toe. Ook deze is, jawel gestandaardiseerd.
Werkdruk verlagen doe je samen, doe je voor elkaar en is niet in 1x klaar. Een proces waarbij feedback moet komen tot feed forward en uiteindelijk tot verandering. Ik ga ineens Hattie voorbij komen en scaffolding en een trapmodel. Gaaf om nu anders naar leren te kunnen kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten