Dank voor de
uitnodiging om feedback te geven op jullie toekomst scenario en aanpak om dit
te delen met anderen.
Mooi op te zien hoe
jullie je hebben laten voeden door denkbeelden van de WRR en andere
systematische onderzoekers en denkers over beleid. Dat vind ik misschien wel
jullie grootste verdienste. Dat je geleerd hebt dat het van groot belang is om
te pendelen tussen je eigen praktijk en de wetenschappelijke/politieke theorieën
en beleidsstukken om vervolgens je eigen plan te trekken en dat beleid te gaan
beïnvloeden, mede vorm te geven. Dat is het soort metacognitie waar we in het
onderwijs behoefte aan hebben. Niet slachtoffer zijn van wat andere bedenken,
maar zelf invloed nemen!
Ik heb eigenlijk
alleen wat gedachtes in de aanbieding over jullie idee van de toekomst. In
grote lijn ben ik het met jullie eens. Echter ik mis -naar mijn bescheiden
mening- een fundamenteel element: 'levensopdracht', het waarom van levenslang
leren. Jullie spreken vooral over talent-ontwikkeling. Naar mijn idee is er
daarnaast zoiets als waarden-ontwikkeling. Waarden en beperkende overtuigingen
als negatieve waarden vormen zich in de vroegste jeugd door opvoeding en
onderwijs. Onderwijs zou naast talentontwikkeling gericht moeten zijn op
waardenontwikkeling. Het gaat om bewustwording van de eigen levensloop, het
eigen levensverhaal. In gebeurtenissen met impact, positief en negatief vormen
zich waarden (of beperkende overtuigingen).
Wanneer zoals
jullie voorstaan onderwijs een mengsel wordt van formeel en informeel leren, op
school en in de samenleving tegelijkertijd, dan moet de reflectie vooraf,
tijdens en achteraf gericht zijn bewustwording van drijfveren. “Het lukt toch
niet omdat…” is een beperkende overtuiging voortkomend uit gebeurtenissen die
zich blijven herhalen totdat je zoiets “onschadelijk maakt” of “die
persoon inspireert me in zijn handelen omdat” bevat voor jezelf een kernwaarde
waar vanuit je zelf ook wilt bijdragen aan de samenleving.
Door open
opdrachten te vervullen in alle domeinen van de samenleving ontdek je
persoonlijke kwaliteiten en kernwaarden. Van daaruit draag je bij, dat is
‘roeping’ of levensopdracht.
Je betrekt ouderen
niet alleen bij de buurt, je betrekt jouw levensverhaal op dat van ouderen.
Generatie-leren kan er zo ontstaan. Deze visie vind je terug in wat heet
“de positieve psychologie”. Daarnaast verwijs ik graag naar de
zelfdeterminatietheorie waar autonomie, meesterschap en zingeving in balans
leidt tot intrinsieke motivatie. Daaraan moet jullie toekomstscenario te
toetsen zijn. Zie onder meer het prachtige boek Drive van Daniel Pink. Wat mijn
betreft gaat het dus niet om een lerende economie worden, maar om steeds meer
mensen te inspireren hun levensopdracht te ontdekken en aanvaarden. Niet
economische maar menselijke waarde moet centraal komen staan.
Tot slot nog een
opmerking over PIM. PIM is een vorm van feedback op basis van big-data. We
weten uit onderzoek dat feedback op de zelfregulatie te kern is. PIM moet dat
dus kunnen. Hij moet geen voorzegger worden, maar vragen steller over het
leerproces. Op Wittering.nl voert
het NRO een onderzoek uit naar mijn aanpak met het SOL-model en e-portfolio
mevolution op dit vlak. Een bijdrage aan jullie PIM, hoop ik ☺. Ik zie
geen fysiek gestalte voor me in de toekomst, eerder een oortje zoals een
talkshow-host…benieuwd wie er gelijk krijgt…
En benieuwd of
jullie hier wat aan hebben. Alle succes!
Hr groet, Tom
Oosterhuis, ontwikkelaar van de opvoeding- en onderwijsvisie
Sociaal Ontwerpend Leren (SOL-model) en e-portfolio mevolution.
Sociaal Ontwerpend Leren (SOL-model) en e-portfolio mevolution.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten