Mijn flowmoment

Flow, wat is Flow? Vandaag of eigenlijk gisteren kregen wij de opdracht om na te denken over wat Flow momenten zijn geweest in ons en dus ook mijn leven. Dit staat in contrast met de opdracht van gisteren, waarbij we spraken over de "trauma's" die we overgehouden hebben aan bepaalde toetsmomenten. Nu kijken we naar de andere kant van het gevoel, wat bracht je plezier? Wat geeft of gaf mij het gevoel tijd en plaats te verliezen en op te gaan in een opdracht?

Csikszentmihaly schiet door mijn hoofd heen en ik ga graven in mijn gedachten. Er is nog meer informatie, yes hyperlinkjes, nog meer leesvoer..... Ho stop wat gebeurt hier? Was ik net niet een uur geleden gestart met de vraag wat is Flow? Hoe komt het dat de tijd sneller lijkt te gaan? En was ik niet die student waar de stempel dyslexie (lekker spel baar woord overigens) op zat en die de schurft had aan lezen? Kan iets waar je vroeger een hekel aan had een passie zijn geworden en Flow situaties geven? Oe is dat wetenschappelijk onderbouwd? Vlug Scholar.........

Nee "OPLETTEN". Focus, wat is een flow moment voor mij? Nou er zijn momenten waarbij ik mijzelf helemaal verlies en een wordt met de activiteit. 

Duiken, ik leef toe naar de activiteit.
Alle voorbereiding minutieus
voorbereiden, controle van apparatuur, luchtdruk en kwaliteit, logboek, gemoedstoestand, weersvoorspellingen, dubbelcheck digitale en analoge meetsystemen. Analyseren van eerdere duikervaring van andere duikers op de duikstek. En dan als de stroming, weer, tijdstip en gemoedstoestand allemaal goed zijn het water analyseren. Zijn er duikers, bijzondere stromingspatronen, golfslag of schuim kragen, fuiken en sluizen. Zijn er vissers en hoe vissen zij, is er watersport en waar zijn de boeien waar ze tussen moeten blijven. De focus die ik heb voordat ik het neopreen aantrek en de communicatie die nodige is om dit met mijn buddy af te stemmen zorgen voor een gevoel waarbij ik het idee heb een te zijn met mijn omgeving, buddy en mijn apparatuur.

Het gevoel wanneer het koude water tussen de neopreen en mijn huid omhoog trekt brengt mij in een status van opperste ontspanning. Mijn ademritme daalt hoorbaar en zodra mijn hoofd onder water gaat daalt mijn hartslag. Tijd en omgeving strekken zich uit en alles lijkt langzamer te gaan. De focus gaat nu uit naar koers bepaling, in kaart brengen van herkenningspunten en meters controleren. 

Bij het einde van de duik lijkt alles zwaarder te zijn, de focus is weg het materiaal voelt als een ballast en is mijn lichaam bezig met het verwerken van het stikstof overschot. Even dutten zegt mijn lijf. Altijd met rode wangen kijk ik terug op een dag die minuten leek te duren.  Ik zeg, duiken mijn ultieme flow generator.